Beat, tekst
|
 |
Haast was ik eindelijk eens op tijd uit bed. Het scheelde niet veel of ik was naar m’n werk gegaan, waar ik dus toen al bijna de hele dag aan vast had gezeten. Ik ben zowat gelijk weer in slaap gevallen, waar ik nog net niet droomde dat ik alsnog aan het werk was, voordat alles ineens veranderde in één groot feest der herkenning, dat bijna eeuwig leek te duren en waar alle mensen uit m’n verleden aanwezig leken te zijn.
Tegen het onmiddelijke aan werd ik weer wakker, toen de wekker z’n eerste sluimer slaakte. Ik stond op het punt om te gaan overwegen om tóch naar m’n werk te gaan, toen ik me mezelf ineens ziek hoorde melden en uit m’n bed zag gaan, om me vervolgens de trein de wijde wereld in te zien nemen. Bekende en onbekende plaatsen, wisselden elkaar af, maar steeds als ik even uit wilde stappen, omdat ik een bekende zag, of gewoon eens wat dieper de twee dimensionale omgeving in wilde lopen, reed de trein ineens weer verder. Ik wilde net verhaal gaan halen bij de conducteur, die ik in de verte zag aankomen, toen hij mij ook zag en knalhard op z’n fluitje blies.
Ik sloeg, bijna mis, de tweede sluimer van de wekker uit en bevond me ineens op een markt in een omgeving die wat weg had van india, maar het nét niet was. “Heb je wel eens Bangh Lassi gedronken?”, vroeg een soort indiër die bijna boven z’n eigen kraam uit kon kijken. “Nee”, zei ik, “maar ik heb er wel van hóren drinken.” Ik nam bekant een slok van het groene goedje en lag ineens weer oog in oog met de wekker. Ik sloeg nu haast al z’n lichten uit en zette bij benadering m’n verkeerde been naast m’n bed, m’n goede er maar weer achteraan.
Help E√ert naar de evenaar, dat is maar even naar.
Een tientje de man en m’n ticket ligt al klaar.
M’n tas is al gepakt dus, geen tijd voor gemaar.
Het is toch een mooi gebaar : Leg geld bij elkaar.
Ik ben hier nu wel klaar,
Teveel vocht in de lucht dus m’n huid doet raar.
Pollen in de lucht, dus ik nies me naar.
Ik werk 40 uur per week tot 67 jaar.
Ik ben klaar met dat geren van hot naar haar.
Files terug en naar, middelvingers hier en daar.
Jaar na jaar sta ik nuchter of gaar,
kaar.
Wie haalt me hier weer weg? Ben in ‘t verkeerde land gebaard.
Een afslag te laat, hier had ik niet om gevraagd.
Te laat voor abortus, dat is nu een beetje vaag.
Dus vandaar de vraag :
Help E√ert naar de evenaar, dat is maar even naar.
Een tientje de man en m’n ticket ligt al klaar.
M’n tas is al gepakt, dus geen tijd voor gemaar.
Het is toch een mooi gebaar : Leg geld bij elkaar.
Help E√ert naar de evenaar, dat is maar even naar.
Een tientje de man en m’n ticket ligt al klaar.
M’n tas is al gepakt, dus geen tijd voor gemaar.
Het is toch een mooi gebaar : Leg geld bij elkaar.
Ik denk, ik heb alles wel gehad.
Na een lauwwarme zucht ligt de zomer op z’n gat.
Wind en een nat pak. Waar is toch m’n backpak?
Tegenwind naar de evenaar, fok dat.
In komt de winter, ok, dan maar een sneeuwpak.
Verwarming van de aarde geeft toch weer dat nat pak.
Ik ben het nu wel zat dat. Waar blijft dat geld pak.
Ik blijf niet voor eeuwig mak als een lamzak.
Ik w.w.ww.word nu helemaal gek.
Na een kapotsaaie dag, sla ik m’n chef op z’n bek.
Pek en veren voor de rest, spurt als een gek naar m’n backpack,
en vertrek…….